H ευρωπαϊκή στρατηγική δεδομένων καθορίζει το όραμα της δημιουργίας μιας ενιαίας αγοράς δεδομένων όπου θα μπορούν να ρέουν ελεύθερα εντός της ΕΕ και σε όλους τους τομείς. Η δημιουργία κοινών, διαλειτουργικών χώρων δεδομένων σε επίπεδο ΕΕ σε στρατηγικούς τομείς είναι ένας πυλώνας της στρατηγικής δεδομένων και θα βοηθήσει να ξεπεραστούν τα υπάρχοντα τεχνικά και νομικά εμπόδια στην κοινή χρήση δεδομένων και να απελευθερωθεί η δυνατότητα των δεδομένων. Αυτοί οι χώροι δεδομένων θα συγκεντρώνουν σχετικές υποδομές δεδομένων και πλαίσια διακυβέρνησης για να διευκολύνουν τη συγκέντρωση δεδομένων και την κοινή χρήση δεδομένων.
Ίσως γνωρίζετε ήδη τα ανοιχτά δεδομένα και την αξία που προσφέρουν. Τι γίνεται όμως με τα δεδομένα σε έναν χώρο δεδομένων; Πώς διαφέρουν οι χώροι δεδομένων από τις ανοικτές πύλες δεδομένων και ποιες είναι οι συνέργειες μεταξύ αυτών των δύο εννοιών; Η επομενη ενότητα εξηγεί τις βασικές έννοιες των χώρων δεδομένων και πώς τα ανοιχτά δεδομένα μπορούν να πολλαπλασιάσουν τον αντίκτυπο των χώρων δεδομένων. Ξεκινάμε με τα θεμέλια της κοινής χρήσης δεδομένων και, αφού εξηγήσουμε τι είναι χώρος δεδομένων, τελειώνουμε με παραδείγματα ευρωπαϊκών πρωτοβουλιών για το χώρο δεδομένων.
Εισαγωγή του νομοθετικού τοπίου των ανοιχτών δεδομένων και της κοινής χρήσης δεδομένων
Ας ξεκινήσουμε με ανοιχτά δεδομένα. Γιατί οι φορείς του δημόσιου τομέα στην ΕΕ μοιράζονται τα δεδομένα τους; Η οδηγία της ΕΕ για τα ανοιχτά δεδομένα ενθαρρύνει τα κράτη μέλη της ΕΕ να διαθέτουν όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες του δημόσιου τομέα για επαναχρησιμοποίηση, λόγω της πρόσθετης αξίας που μπορεί να δημιουργήσει η καινοτομία βάσει δεδομένων σε όλους τους οικονομικούς τομείς (βλ. εκτίμηση επιπτώσεων). Με αυτό το σκεπτικό ήταν επίσης ότι τα σύνολα δεδομένων υψηλής αξίας ορίστηκαν για τα σημαντικά οφέλη τους για την κοινωνία, το περιβάλλον και την οικονομία.
Ωστόσο, δεν μπορούν να διατεθούν όλα τα δεδομένα βάσει ενός άδεια ανοιχτών δεδομένων και σε μια πύλη ανοιχτών δεδομένων. Για το λόγο αυτό, το Νόμος Διακυβέρνησης Δεδομένων περιλαμβάνει μηχανισμούς για τη διευκόλυνση της επαναχρησιμοποίησης ορισμένων δεδομένων του δημόσιου τομέα που δεν μπορούν να διατεθούν ως ανοιχτά δεδομένα. ο Νόμος για τα δεδομένα Ομοίως, επιδιώκει να διαθέσει περισσότερα δεδομένα για επαναχρησιμοποίηση, όπως από συσκευές συνδεδεμένες με δεδομένα που δημιουργούνται από πολίτες.
Ενώ η ανταλλαγή ανοιχτών δεδομένων είναι σχετικά απλή, καθώς οι όροι αδειοδότησης επιτρέπουν την επαναχρησιμοποίηση για οποιονδήποτε σκοπό, η ανταλλαγή δεδομένων με πιο περιοριστικούς όρους είναι μια πιο περίπλοκη συναλλαγή. Αυτό δημιουργεί την ανάγκη για πιο εξελιγμένες λειτουργίες για να είναι δυνατή η κοινή χρήση δεδομένων – εισαγωγή χώρων δεδομένων.
Τι είναι ένας χώρος δεδομένων;
Σύμφωνα με τo Έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής για κοινούς ευρωπαϊκούς χώρους δεδομένων, ένας χώρος δεδομένων «συγκεντρώνει σχετικές υποδομές δεδομένων και πλαίσια διακυβέρνησης προκειμένου να διευκολυνθεί η συγκέντρωση και η κοινή χρήση δεδομένων». Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή χρηματοδοτεί το Κέντρο Υποστήριξης Χώρων Δεδομένων να επιτραπεί η συνεκτική ανάπτυξη των χώρων δεδομένων στην ΕΕ, για παράδειγμα με τη θέσπιση κοινών απαιτήσεων και βέλτιστων πρακτικών. Για έναν συμπληρωματικό ορισμό ενός χώρου δεδομένων, το Γλωσσάρι του Κέντρου Υποστήριξης Χώρων Δεδομένων περιγράφει έναν χώρο δεδομένων ως «Μια υποδομή που επιτρέπει συναλλαγές δεδομένων μεταξύ διαφορετικών μερών του οικοσυστήματος δεδομένων με βάση το πλαίσιο διακυβέρνησης αυτού του χώρου δεδομένων».
Από τεχνική άποψη, οι χώροι δεδομένων είναι μια έννοια διαχείρισης δεδομένων: θέτουν τεχνολογικά συστήματα και κανόνες για την ενοποίηση και την ανταλλαγή δεδομένων. Αυτό που προκύπτει είναι ένα ομόσπονδο οικοσύστημα δεδομένων που βασίζεται σε κοινές πολιτικές και κανόνες. Τα δεδομένα διανέμονται σε σημεία αποθήκευσης και ενσωματώνονται με βάση το τι χρειάζεται. Παρέχονται εργαλεία για την ανακάλυψη, πρόσβαση και ανάλυση δεδομένων που διανέμονται σε κλάδους, εταιρείες και οντότητες.
Χώροι δεδομένων υπάρχουν σε όλο τον κόσμο. Στην Ευρώπη, η ΕΕ χρηματοδοτεί συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για το χώρο δεδομένων που στοχεύουν συνήθως στην αντιμετώπιση των αναγκών ενός συγκεκριμένου τομέα (όπως η γεωργία ή η υγεία). Αυτοί οι χώροι δεδομένων θα πρέπει να ακολουθούν συγκεκριμένες αρχές σχεδιασμού και να είναι διαλειτουργικοί και διασυνδεδεμένοι ως ενιαία αγορά δεδομένων. Ως εκ τούτου, ονομάζονται κοινοί ευρωπαϊκοί χώροι δεδομένων.
Ποιες είναι οι διαφορές μεταξύ των πυλών δεδομένων και των χώρων δεδομένων;
Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι η έννοια των χώρων δεδομένων διαφέρει από αυτή των παραδοσιακών ανοιχτών πυλών δεδομένων. Η πύλη ανοιχτών δεδομένων αναφέρεται σε δημόσιους ιστότοπους που δημιουργούνται από φορείς της δημόσιας διοίκησης (σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και υπερεθνικό επίπεδο) που δημοσιεύουν καταλόγους δεδομένων για την υποστήριξη της ανακάλυψης πληροφοριών του δημόσιου τομέα σε όσο το δυνατόν πιο ανοιχτή μορφή για τη διευκόλυνση της πρόσβασης, επαναχρησιμοποίησης και διανομής.
Για να κατανοήσουμε τη διαφορά μεταξύ των πυλών δεδομένων και των χώρων δεδομένων, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την αναλογία της κοινής χρήσης φαγητού σε ένα πικνίκ. Φανταστείτε ένα πικνίκ μεταξύ φίλων. Ένας φίλος φιλοξενεί το πικνίκ ως διοργανωτής, φέρνοντας το τραπέζι και τα μαχαιροπίρουνα (αυτός ο φίλος αντιπροσωπεύει την υποδομή κοινής χρήσης δεδομένων με τη μορφή μιας πύλης) (Εικόνα 1). Μερικοί φίλοι (πάροχοι δεδομένων) συνεισφέρουν σε αυτό το πικνίκ φέρνοντας φαγητό και ποτά. Οι πάροχοι δεδομένων τοποθετούν τα τρόφιμα και τα ποτά στο τραπέζι που είναι διαθέσιμα στους υπόλοιπους φίλους (reusers data), οι οποίοι μπορούν να ελέγξουν τι είναι διαθέσιμο και να πίνουν, να φάνε και να χρησιμοποιήσουν ό,τι τους αρέσει. Αυτό είναι ένα ανοιχτό πικνίκ. οποιοσδήποτε φίλος μπορεί να έρθει και να συμμετάσχει στο πικνίκ ως πάροχος ή καταναλωτής. Ο οικοδεσπότης παρέχει το τραπέζι και τα μαχαιροπίρουνα που χρειάζονται για την κατανάλωση του φαγητού και του ποτού.
Αυτό το είδος πικνίκ έχει θετικά στοιχεία. Χωρίς τον οικοδεσπότη, οι φίλοι μπορεί να μην είχαν έρθει μαζί για πικνίκ. Ωστόσο, αυτό το μοντέλο έχει και μειονεκτήματα. Οι φίλοι εξαρτώνται από τον οικοδεσπότη. Εάν ο οικοδεσπότης καθυστερήσει, παρέχει ένα τραπέζι κακής ποιότητας ή χρειάζεται να πάει σπίτι, οι φίλοι δεν έχουν άλλες επιλογές για το πικνίκ τους.
Αυτή η περίπτωση παρομοιάζεται με μια κεντρική πλατφόρμα που επιτρέπει την κοινή χρήση δεδομένων μεταξύ των συμμετεχόντων. Μια πύλη δεδομένων μπορεί να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των χρηστών όταν αναπτύσσεται ένα οικοσύστημα κοινής χρήσης δεδομένων και απαιτεί κεντρικό συντονισμό ή όταν πιο απλές αρχές σχεδιασμού ανταποκρίνονται στις ανάγκες των χρηστών, όπως με ανοιχτά δεδομένα όπου οι όροι αδειοδότησης είναι απλοί.
Εικόνα
Eικόνα 1: Μια αναλογία για πύλες δεδομένων ως πικνίκ
Ωστόσο, είναι δύσκολο να κάνετε ένα πικνίκ που ταιριάζει σε όλους που να ικανοποιεί τις ανάγκες όλων σε κάθε περίσταση. Επομένως, δεν λειτουργούν όλα τα οικοσυστήματα κοινής χρήσης δεδομένων σαν μια πύλη δεδομένων, κάτι που θα εξηγήσουμε απεικονίζοντας τους χώρους δεδομένων ως ένα διαφορετικό είδος πικνίκ. Σε αυτό το πικνίκ, δεν υπάρχει οικοδεσπότης (Εικόνα 2). Κάθε φίλος έχει το δικό του τραπέζι όπου μπορεί να προσφέρει φαγητό και ποτό. Οι φίλοι δίνουν ή παίρνουν ό,τι χρειάζονται σε άμεση αλληλεπίδραση με τους άλλους φίλους που χρειάζονται ή προσφέρουν κάτι. Κάποιος φέρνει φαγητό και ποτό, άλλος φέρνει μαχαιροπίρουνα και πιάτα και κάποιος άλλος φέρνει τραπέζι. Κάθε φίλος είναι ο κάτοχος των δικαιωμάτων αυτού που προσφέρει. Μπορεί να χρειαστεί περισσότερος χρόνος για να ενωθούν όλα τα απαραίτητα φαγητά, ποτά, μαχαιροπίρουνα και τραπέζια, αλλά είναι πιθανό το πικνίκ να γίνει εάν υπάρχουν αρκετοί φίλοι και είναι διαφορετικοί στις επιλογές τους. Το πικνίκ είναι επίσης πιο ανθεκτικό, καθώς πολλοί φίλοι μπορούν να προσφέρουν το ίδιο είδος φαγητού ή προμήθειες και επειδή διαρκεί όσο κάποιος είναι ακόμα κοντά.
Αυτή η περίπτωση παρομοιάζεται με έναν ιδανικό χώρο δεδομένων με αποκεντρωμένη δομή, όπου κάθε συμμετέχων έχει κυριαρχία στα δεδομένα του και μπορεί να αποφασίσει με ποιον θα τα μοιραστεί. Αυτή η δομή επιτρέπει διάφορα επίπεδα διαφάνειας στα δεδομένα – ορισμένα δεδομένα είναι περιορισμένα και μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο από συγκεκριμένους ενδιαφερόμενους. Οι χώροι δεδομένων υποστηρίζουν αυτήν την πρόσθετη λειτουργία για περιπτώσεις χρήσης που τη χρειάζονται. Σημείωση: ένας χώρος δεδομένων δεν χρειάζεται να είναι αποκεντρωμένος. Πολλές σχεδιαστικές επιλογές χαρακτηρίζουν έναν χώρο δεδομένων, εκ των οποίων η αποκέντρωση είναι μία από τις πιο προηγμένες επιλογές.
Εικόνα 2
Πώς χωρούν τα ανοιχτά δεδομένα σε χώρους δεδομένων;
Τα ανοιχτά δεδομένα είναι, εξ ορισμού, ήδη διαθέσιμα σε οποιονδήποτε, συμπεριλαμβανομένων των συμμετεχόντων στους κοινούς ευρωπαϊκούς χώρους δεδομένων. Επομένως, τα ανοιχτά δεδομένα μπορούν να θεωρηθούν ένα κλασικό παράδειγμα του είδους των δεδομένων που παίζουν ρόλο σε όλους τους χώρους δεδομένων. Οι επαναχρησιμοποιητές θα μπορούσαν να συνδυάσουν ανοιχτά δεδομένα και δεδομένα από χώρους δεδομένων για να δημιουργήσουν καινοτόμες περιπτώσεις επαναχρησιμοποίησης που δεν θα ήταν δυνατές μόνο με ανοιχτά δεδομένα ή δεδομένα από χώρους δεδομένων. Για να αναφερθούμε ξανά στην αναλογία πικνίκ, τα ανοιχτά δεδομένα είναι παρόμοια με το νερό που παρέχεται δωρεάν σε κάθε τραπέζι, ανεξάρτητα από τις άλλες ρυθμίσεις που κάνει κάθε τραπέζι.
Επιπλέον, οι χώροι δεδομένων μπορεί επίσης να αποτελέσουν πηγή για νέα ανοιχτά δεδομένα, είτε προέρχονται από προϋπάρχοντα ανοιχτά δεδομένα είτε δημιουργούνται από την επεξεργασία των δεδομένων που προσφέρονται από συμμετέχοντες στο χώρο δεδομένων, με τρόπους που τα καθιστούν κατάλληλα για αναδιανομή υπό ανοικτή άδεια.
Χώροι δεδομένων στην πράξη: Ευρωπαϊκός Χώρος Δεδομένων Υγείας και Χώρος Δεδομένων Πολιτιστικής Κληρονομιάς
Η ακαδημία data.europa οργάνωσε ένα διαδικτυακό σεμινάριο για την προβολή συγκεκριμένων παραδειγμάτων τομεακών χώρων δεδομένων. Σε αυτή τη συνεδρία, ο Ευρωπαϊκός Χώρος Δεδομένων Υγείας και ο Χώρος Δεδομένων Πολιτιστικής Κληρονομιάς έδειξαν την κατάσταση αυτών των χώρων δεδομένων και τις ιδιαιτερότητες των χώρων δεδομένων τους. Παρακάτω, επισημαίνουμε αυτές τις περιπτώσεις χρήσης, εξηγώντας τις φιλοδοξίες τους.
- Ο Ευρωπαϊκός Χώρος Δεδομένων Υγείας
Ο Ευρωπαϊκός χώρος δεδομένων υγείας (EHDS) είναι ένα παράδειγμα φιλόδοξης πρωτοβουλίας στον ευρύτερο χώρο δεδομένων υγείας, με ιδιαίτερη έμφαση στην ΕΕ. Η πανδημία COVID-19 τόνισε τη σημασία της ανταλλαγής δεδομένων μεταξύ των τομέων για την πρόληψη και την αντιμετώπιση κρίσεων υγείας και τη βελτίωση των συστημάτων υγείας μας. Το EHDS στοχεύει στη δημιουργία ενός ενοποιημένου, ασφαλούς και διαλειτουργικού οικοσυστήματος για δεδομένα υγειονομικής περίθαλψης σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Αυτό περιλαμβάνει την ενδυνάμωση των ατόμων μέσω αυξημένης ψηφιακής πρόσβασης και ελέγχου των ηλεκτρονικών προσωπικών τους δεδομένων υγείας σε εθνικό και ενωσιακό επίπεδο. Ως εκ τούτου, το EHDS αποτελεί βασικό πυλώνα της Ευρωπαϊκή Ένωση Υγείας και ήταν ο πρώτος κοινός ευρωπαϊκός χώρος δεδομένων σε συγκεκριμένο τομέα που προέκυψε από την ευρωπαϊκή στρατηγική για τα δεδομένα. Συγκεκριμένα, αυτή η πρωτοβουλία χώρου δεδομένων επιδιώκει να διευκολύνει την ανταλλαγή δεδομένων υγείας, που περιλαμβάνει ηλεκτρονικά αρχεία υγείας, δεδομένα ασθενών, ιατρική έρευνα και άλλα, για τη βελτίωση του συντονισμού της υγειονομικής περίθαλψης, της έρευνας και της καινοτομίας. Με την προώθηση της κοινής χρήσης δεδομένων με σεβασμό του απορρήτου των δεδομένων μέσω μέτρων όπως η συμμόρφωση με τον γενικό κανονισμό προστασίας δεδομένων, το EHDS προσπαθεί να βελτιώσει τα αποτελέσματα της υγειονομικής περίθαλψης, την επιτήρηση ασθενειών και τις διασυνοριακές υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης εντός της ΕΕ. Το EHDS αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό βήμα προς την αξιοποίηση της δύναμης της υγειονομικής περίθαλψης που βασίζεται στα δεδομένα, διασφαλίζοντας παράλληλα το απόρρητο και τα δικαιώματα των ατόμων στην ΕΕ.
Ανοικτά δεδομένα σχετικά με την υγειονομική περίθαλψη είναι ήδη διαθέσιμα και θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να συμπληρώσουν ερευνητικά έργα που επιδιώκουν τη χρήση δεδομένων όπως τα αρχεία ασθενών από το EHDS. Για παράδειγμα, η Eurostat έχει μια πανευρωπαϊκή βάση δεδομένων με δεδομένα υγείας.
- The Cultural Heritage Data Space
Ένα άλλο παράδειγμα πρωτοβουλίας για το χώρο δεδομένων είναι ο χώρος δεδομένων Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Κληρονομιάς που ονομάζεται Europeana. Η Europeana είναι μια πρωτοποριακή πρωτοβουλία που επικεντρώνεται στη διατήρηση, την ανταλλαγή και την προώθηση πληροφοριών για την πλούσια πολιτιστική κληρονομιά της Ευρώπης. Η Europeana συγκεντρώνει εκατομμύρια αντικείμενα από μουσεία, βιβλιοθήκες, αρχεία και γκαλερί σε όλη την ήπειρο. Η αποστολή του είναι να παρέχει πρόσβαση του κοινού στους πολιτιστικούς θησαυρούς της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένων έργων τέχνης, ιστορικών εγγράφων και αντικειμένων, σε ψηφιακή μορφή. Με την ψηφιοποίηση και τη συγκέντρωση αυτού του ποικίλου πολιτιστικού περιεχομένου, η Europeana διευκολύνει τη διασυνοριακή πρόσβαση στην ευρωπαϊκή κληρονομιά και προωθεί την πολιτιστική ανταλλαγή και εκπαίδευση. Προσπαθεί να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στη διατήρηση και τον εορτασμό της πολιτιστικής πολυμορφίας της Ευρώπης, τηρώντας παράλληλα τους κανονισμούς περί πνευματικών δικαιωμάτων και απορρήτου δεδομένων και εξουσιοδοτώντας τα πολιτιστικά ιδρύματα να μοιράζονται τις συλλογές τους με τον κόσμο. Η Europeana είναι ένα εργαλείο για τη διατήρηση και την προώθηση της κοινής πολιτιστικής ταυτότητας της ευρωπαϊκής ηπείρου.
Ένας πλούτος πληροφοριών για την πολιτιστική κληρονομιά έχει ήδη αποτυπωθεί σε ανοιχτά δεδομένα. Για παράδειγμα, η τοποθεσία των ακινήτων πολιτιστικής κληρονομιάς παρέχει ένα γεωχωρικό πλαίσιο για την πολιτιστική κληρονομιά (Εικόνα 4). Επομένως, τέτοια ανοιχτά δεδομένα θα μπορούσαν να συνδεθούν με αρχειακές εικόνες που μοιράζονται ένα μουσείο σε έναν χώρο δεδομένων για μια πιο πλούσια ερμηνεία των δεδομένων.
Εικόνα 4: Ακίνητα πολιτιστικής κληρονομιάς στο Κασκάις της Πορτογαλίας
Συμπέρασμα
Οι κοινοί ευρωπαϊκοί χώροι δεδομένων υποστηρίζουν το όραμα της στρατηγικής δεδομένων της ΕΕ για μια κοινωνία που βασίζεται στα δεδομένα με μια ενιαία αγορά δεδομένων. Οι χώροι δεδομένων είναι πολύπλοκα ομόσπονδα οικοσυστήματα για κοινή χρήση δεδομένων. Προσφέρουν τεχνική υποδομή και μοντέλα διακυβέρνησης που επιτρέπουν στους συμμετέχοντες να συγκεντρώνουν, να έχουν πρόσβαση, να επεξεργάζονται, να χρησιμοποιούν και να μοιράζονται δεδομένα με εμπιστοσύνη και διαφάνεια. Παρόλο που η κοινή χρήση δεδομένων έχει διευκολυνθεί μέσω πυλών δεδομένων ήδη εδώ και πολύ καιρό, οι χώροι δεδομένων προσφέρουν νέες αρχές σχεδιασμού που επιτρέπουν νέες περιπτώσεις χρήσης. Οι συμμετέχοντες αλληλεπιδρούν σύμφωνα με μια κοινή πολιτική και ένα σύνολο κανόνων. Αυτό διευκολύνει πιο πολύπλοκες συναλλαγές δεδομένων μεταξύ των συμμετεχόντων, όπως ο καθορισμός ορίων για το πώς και για ποιους σκοπούς μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν τα προστατευμένα δεδομένα.
Τα ανοιχτά δεδομένα συμπληρώνουν τα δεδομένα σε χώρους δεδομένων και ενδέχεται να ενθαρρύνουν την ανάπτυξη καινοτόμων περιπτώσεων χρήσης που συνδυάζουν ανοιχτά και μη ανοιχτά δεδομένα. Οι χώροι δεδομένων προσφέρουν επίσης ευκαιρίες για τη δημιουργία νέων ανοιχτών δεδομένων, τα οποία θα μπορούσαν να προέρχονται από προϋπάρχοντα ανοιχτά δεδομένα ή να δημιουργηθούν μέσω της κατάλληλης επεξεργασίας δεδομένων σε χώρους δεδομένων. Οι εκκολαπτόμενες πρωτοβουλίες χώρου δεδομένων, όπως το European Health Data Space και το Cultural Heritage Data Space, εμπνέουν ιδέες για το πώς τα ανοιχτά δεδομένα θα μπορούσαν να συνδυαστούν με δεδομένα από χώρους δεδομένων για νέες και διορατικές περιπτώσεις επαναχρησιμοποίησης. Για παράδειγμα, αναλυτικά δεδομένα από ηλεκτρονικά αρχεία υγείας μπορούν να κοινοποιηθούν με ασφάλεια σε εξουσιοδοτημένους επαναχρησιμοποιητές για συνδυασμένη ανάλυση με ανοιχτά δεδομένα σχετικά με την υγειονομική περίθαλψη. Ομοίως, δεδομένα από ιδιωτικές συλλογές πολιτιστικής κληρονομιάς μπορούν να αυξήσουν τα κυβερνητικά ανοιχτά δεδομένα σχετικά με την πολιτιστική κληρονομιά.
Πηγή άρθρου: https://data.europa.eu/